Eindelijk durf ik er iets over te schrijven, want eerdere pogingen om een beetje triomfantelijk te doen over mijn aanpak van problemen werden steeds snoeihard door de werkelijkheid ingehaald....

Aanleiding was mijn probleem met rtcwake op de thuisserver. Ik ben maar gaan zoeken naar een goedkoop alternatief voor mijn moederbord, in de hoop dat mijn rtcwake problemen louter door het moederbord werden veroorzaakt. Wat zou het anders kunnen zijn? Niet de voeding, niet de computerkast, niet de HDD's, want die draaiden lekker onder ZFS, na resilvering. Dus een ander MB gezocht. En daar ik hier nog wat werkeloze DDR3-DIMM's had liggen, specifiek gezocht naar een DDR3-MB. Het werd uiteindelijk een Biostar A68N-2100K mini ITX moederbord. Iets minder processorkracht dan het vorige bordje, maar met DDR3 ipv DDR2 en bovendien het dubbele aan RAM: 8 ipv 4 GB. Kortom, prima geschikt bordje om Ubuntu Server 20:04 op te draaien. Enig echte pijnpunt was dat er maar 2 ipv 4 SATA-connectors op zitten, en dat was lastig vanwege mijn RAID met 3 HDD's. Dus ook maar even een PCI-e kaartje aangeschaft waarmee je 2 extra SATA-poorten krijgt op je moederbord. Ubuntu moet daarvoor de drivers in-huis hebben, en voor Windows werden extra drivers meegeleverd.

Aan de slag dan maar... server beneden op tafel gezet, eerst het PCI-e kaartje op het oude MB geplaatst, zodat ik een extra HDD kon aansluiten om enkele belangrijke bestanden te copieren. Omdat de server op tafel stond had die geen netwerk-verbinding meer, en daardoor kon ik niet op andere manier de bestanden copieren. Tegelijk was dat een goede test voor het PCI-e kaartje.

Daarna het oude MB uitgebouwd en de Biostar ingebouwd, met het PCI-e kaartje erin en hier Ubuntu-server 20:04 op gezet. Het resultaat was domweg niet goed. Ubuntu draait prima op dit moederbord, maar het PCI-e kaartje deed dat zeker niet en genereerde allerlei foutmeldingen. Dat betekende dat deze setup niet geschikt was voor mijn thuisserver!

Ondertussen was het woensdag geworden en dat was belangrijk, omdat er (tot voor kort) op woensdag iets gewichtigs gebeurde: er werd een back-up opgestart van mijn thuisserver op de oude NAS. Omdat de thuisserver inmiddels beneden op tafel stond, zonder netwerk verbinding, kreeg ik op mijn desktop (zoals eerder gemeld is dat tegenwoordig een systeempje gebaseerd op een Chuwi MB) de melding dat de NAS even van streek was. En dat zette mij aan het denken...

Die NAS is een Synology DS411J, aangeschaft in 2011, kort nadat wij uit ons woonhuis verdreven waren na een brand. Om mijn toenmalige, na rookschade technisch afgeschreven desktop te vervangen heb ik een NAS gekocht van het voorschot van de verzekeringscentjes, zodat ik nog "iets" had. Destijds vlug alle HDD's gekopieerd naar die NAS, zodat er maar weinig bestanden verloren gegaan zijn. De desktop en de toenmalige laptop zijn vervolgens opgeruimd door het bedrijf dat ons uitgebrande huis kwam schoonmaken. Die NAS is van 2011 t/m 2015 onze hoofdcomputer geweest, met uiteindelijk 6.5 TB (eigenlijk 6.1 TB) aan schijfruimte en draaide best aardig. Het was een heel compacte en best goedkope oplossing. Maar het had ook beperkingen. De processorkracht is niet echt modern en het geheugen (slechts 128 MB DDR2) niet uit te breiden. Vooral de hoeveelheid geheugen betekent dat het apperaat te traag is om als een lekkere, moderne server te functioneren, terwijl je wel apps voor DLNA en Downloads kan installeren, maar 'm dan eigenlijk nergens meer voor kunt gebruiken. Puur voor bestandsopslag was het een best aardig servertje, als je niet al te stevige verwachtingen had. Zodra er wat financiele ruimte was, uit de nalatenschap van m'n moeder, heb ik zelf een server gebouwd, mijn thuisserver, met een heel aardig MB met maar liefst 12 SATA ports en 16 GB aan DDR3 DIMMs, ik heb eerder over dat MB geschreven.

Het een en ander zette me wel aan het denken. Eigenlijk is een goede NAS zo gek nog niet... het biedt mogelijkheiden die met een zelf-bouw server moeilijk te copieren zijn. Op een NAS heb je geen enkel probleem met rtcwake en bovendien kun je allerlei RAID-configuraties definieren. De standaard NASsen doen dat (nog) niet met ZFS, maar de software is zo goed dat ze met gewone ext4 HDD's ook iets heel moois kunnen doen. Ze regelen het temperatuur-managment ook automatisch. En, zeker niet onbelangrijk.... ze bewaken voortdurend de kwaliteit van de HDDs. Slechte plekjes worden netjes gemarkeerd en verder niet gebruikt. Daardoor wordt de levensduur van een HDD aardig verlengt.
Kortom, bij nader inzien is een goede NAS dus een goede oplossing.
Alleen... een goede NAS kost ook goede centjes. En bij gebrek daaraan moet je even doorpiekeren. Na lang wikken en wegen is de situatie nu zodanig veranderd dat mijn oude NAS, de DS411J nu mijn hoofd opslag-server is. Daarin zitten nu de 3 6TB HDDs die voorheen mijn ZFS-RAID vormden. In de NAS draaien die op een RAID-5 achtige setup, dus met één disk veiligheid. Maar deze NAS praat eigenlijk alleen met mijn thuisserver, is dus puur voor bestandsopslag. De thuisserver fungeert als DLNA-server, download-server en als extra opslag voor de desktop. Wat vroeger de D: en E: disks op mijn laptop waren zijn nu op de thuisserver gezet, samen met de C: disk en ook de I: disk (voor alle installatie-achtige bestanden). Deze dummy-disks worden dagelijks met RSync gebackupt naar de NAS.

Deze thuisserver (met vooralsnog het MB wat er de laatste tijd al in zit, en dus slechts 4 GB aan DDR2-RAM) schakelt zich 's nachts uit, met rtcwake. Dat werkt nu redelijk, via rtc-4, dus suspended op HDD. Ik snap nog steeds niet hoe je kunt bepalen welke rtc-modes wel of niet werken, maar heb wel ontdekt hoe je erachter komt wàt het moet doen:

dmesg | grep rtc

geeft als resultaat de rtc-modes die op een bepaald systeem moet werken. En inderdaad!
Dat betekent niet dat daarmee alle problemen zijn opgelost, ze zijn vooruitgeschoven. Rtc-4 is een suspend-modus, dus wil proberen om op de geprogrammeerde tijd de situatie van vóór de suspend te herstellen. Als dat niet lukt gaat het fout, dat wil zeggen dat het systeem gewoon in de slaapstand blijft staan en met een druk op de power-knop gestart moet worden. Dat is niet zo'n big deal, want ook in die procedure blijft die dan niet hangen, en start gewoon op. Ik heb het nu een aantal weken geprobeerd en heb de keren dat het systeem niet uit zichzelf wakker wordt tot één keer per week kunnen terug brengen. Ik moet er gewoon voor zorgen dat de thuisserver, als die wakker wordt gemaakt door de rtc, bij alle dingen kan waar hij ook bij kon toen de suspend begon. Of anders gezegd: de desktop moet tijdig de links naar de thuisserver gesloten hebben.

We hebben nu een stabiele, goed werkende setup èn we hebben de oude NAS een zinvolle oude dag gegeven. Als we een keer ècht centjes hebben gaan we een moderne NAS kopen, en dan kan ook de thuisserver met pensioen.

En zoals, impliciet, uit het voorgaande blijkt... De thuisserver draait nog steeds op het oude MB (een Point of View (PoV) IPX7A-ION 330). Dat was de snelste oplossing, als we ons richten op snelheid van installatie. Wat in het gebruik het snelst zal zijn moeten we nog afwachten. De PoV heeft 4 cores en een wat snellere cpu dan de Biostar (2 cores), maar heeft slechts 4 ipv 8 GB aan RAM en heeft het tragere DDR2 ipv DDR3 memory). Punt is dat het allemaal goed draait. De Biostar ligt weer in z'n verpakking. Na ga ik op m'n gemak afwegen wat de defintieve keuze moet worden. Door de ingeving om de NAS intensiever te gaan gebruiken lijkt het erop dat de Biostar voor niks is aangeschat, maar zo gaat dat soms.